Koncepcja rewitalizacji rzeki Łarpi oraz zagospodarowania jej nabrzeży i terenów doń przyległych to proces bardzo złożony. Rzeka przez ok. 50 lat została zapomniana przez powołane do tego celu służby ze względu na inne ważniejsze problemy miasta i gminy Police.
W związku z brakiem nadzoru rzeka stała się kanałem ściekowym łączącym przepompownię ścieków miejskich z korytem rzeki Odry. Koncepcja rewitalizacji Łarpi w pierwszym rzędzie zawiera takie postulaty jak:
- wymuszenie stałego, naturalnego przepływu wody; co można osiągnąć poprzez wytworzenie w trakcie prac inżynieryjnych spadku poziomu dna koryta rzeki lub wytworzenie sztucznego, wymuszonego przepływu wody w rzece (stacja pomp).
- usuniecie zatopionych jednostek i zwalonych pni drzew z koryta Łarpi.
- wykonanie umocnień linii brzegowej rzeki - na całej długości koryta rzeki tj. ok. 5750 metrów przy użyciu materiałów ekologicznych.
- wykonanie na brzegu rzeki (w wyznaczonych miejscach) stanowisk wędkarskich, oraz miejsc rekreacyjnych z możliwością rozpalania ognisk, a na całej długości przynajmniej jednego brzegu wykonać trakt spacerowy z podstawowym zapleczem min. WC, kosze na śmieci, itp.
- na terenie wyspy Polickie Łąki rozpocząć prace projektowe mające na celu stworzenie wioski słowiańskiej – jako placówki dydaktyczno-muzealnej.
Przewidywany efekt ekologiczny – to czysta rzeka, która jako jedyna przepływa przez miasto Police. Ponadto wyniku badań prowadzonych przez pracowników naukowych Akademii Rolniczej w Szczecinie i ukończonych 2004 roku Łarpia może osiągnąć kryteria rzeki krainy leszcza. Badania te sugerują, że po zakończeniu procesu rewitalizacji w tym właśnie akwenie nastąpi odbudowa populacji reofinalnych ryb karpiowatych, takich jak boleń, kleń a w dalszym etapie certa. Rzeka stanie się też miejscem rekreacji dla społeczeństwa Polic, które jest pozbawione jakiegokolwiek zbiornika na terenie miejskim i podmiejskim.
Wiesław Gaweł